İt Kuyruğu- Aziz Nesin/ Kitap yorumu

Ailem Aziz Nesin'i o kadar çok okurdu ki, evde kitaplardan gülerek bahsetmeleri ve benim birkaç öyküye göz atmam yüzünden tarzını eskiden beri bilmeme rağmen, ilk defa baştan sona bir Aziz Nesin kitabı okuyorum sanırım. 

Kitabın sonunu bugün balkonda getirdim ve coşmuş karanfillerimiz arasında fotoğrafını çektim, karşısında oturduğum sandalyeye kokuları öyle güzel yayılıyordu ki! Bugün ucu kitabın kapağındaki çakı gibi sivri bir bıçakla da karpuz keserken elimi kestiğimden bahsetmeden geçemeyeceğim, ucu elime battı. Küçük bir yara olmasına rağmen derin olduğu için tüm elimi, hatta biraz da kolumu zonklatıyor şu an.

Kitapta Aziz Nesin'in yaşamış olduğu anılarındaki olaylar güldürme amaçlı olarak biraz abartılarak anlatılmış. Köylülerin şivesiyle yazılmış çok cümle var. Birçok anlatıda köylülerin şehirliler ile imtihanı hakim. Aklıma Şener Şen ve Kemal Sunal'ın filmleri geldi hep, bu filmlere esin kaynağı olmuş gibi. 

Kitabı beğendim genel olarak ama abartılar ve ironik olaylar beni güldürmedi, aksine içim acıdı. Saf, fakir insanların garibanlıkları ve diğer yandan şehirli veya yine köylü kurnaz insanların bu durumdan faydalanmaları beni üzdü. Aklınızın ucundan dahi geçemeyeceği kadar şaşırtıcı olaylar var. Yazar gazetecilik günlerinden olan anılarını da hikayeleştirilmiş.

Kitabın sonları daha çok hafif okumalarla geçip, kitap hızlıca bitiyor. Daha sonra Nesin Vakfı'yla ilgili bir arama da yaptım internette, biraz bilgi edindim. 

Tavsiyemdir, bence en az bir Aziz Nesin kitabı okunmalı. Bazen sosyal medyada sözlerine denk geliyorum hoşuma gidiyor, hayatıyla ilgili daha ayrıntılı bilgi edinmek istiyorum. Sevgiler ❤