Bugün bir süre Marcus Aurelius'un Kendime Düşünceler adlı kitabını inceledim. Marcus Aurelius'un heykeliyle Burdur Müzesi'nde karşılaşınca, kim olduğu hakkında bir yazı yazmıştım daha önce, okumak isterseniz buraya buyurun.
Kitabın bir bölümünden alıntıları sizinle paylaşmak istiyorum, ben çok beğendim.
*** Evrenin özü itaatkar ve yumuşaktır ve onu yöneten aklın içinde kötülük yapmak için hiçbir neden bulunmaz. Çünkü ne kötülük bilir, ne herhangi bir kötülük yapar, ne de herhangi birine zarar verir. Herşey onunla var olur ve son bulur.
*** Bir işi yaparken soğuktan titremeye ya da sıcaktan bunalmaya, uykulu olmaya ya da uykunu almış olmana, kötü laflar ya da övgüler duymaya, ölmeye ya da başka bir şeye hiç aldırış etme. Çünkü ölmek de yaşamdaki bir eylemdir. Bu yüzden de "şu andan en iyi şekilde yararlanmamız" yeterlidir.
*** İçlerine bak. Hiçbir şeyin kendine has ya da kayda değer özelliği gözünden kaçmasın.
*** Var olan herşey hızla dönüşecek ve hepsinin tek bir özden olduğu doğruysa, şüphesiz buharlaşıp savrulacaklar etrafa.
*** Yönetici akıl, kendi durumunu, ne yaptığını ve neyle çalıştığını bilir.
*** İntikam almanın en iyi yolu, intikam alınacak kişiye benzememektir.
*** Bir tek şeyden memnun ol ve onunla rahatla: Toplumsal bir eylemden bir başka toplumsal eyleme geçerken tanrıyı hiç unutmamaktan.
