Elmalı, Gömbe, Korkuteli gezisi - 2. Bölüm

Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba. Ben yazana kadar bu gezi bir parça güncelliğini kaybetti ama olsun. Ben tekrar yaşamış gibi olayım yazarken :) 

Öncelikle Şule'ye teşekkür etmek istiyorum. Bloguna yorum yazanlar arasında yaptığı aylık çekilişten kazandığım kitaplar elime ulaştı: 

- Galileo'nun pergeli - Küçük İskender

- %99 Benim - Sally Thorne

- Bukre - Kahraman Tazeoğlu

Bu geziden sonra iki kez düşüp ayağımı ve dizlerimi incittim. Annem de safra kesesi ameliyatı oldu. İkimiz de iyileşmek üzereyiz.

Gelelim gezimizin devamına, 2. gün Gömbe'de lezzetli bir kahvaltı yaptıktan sonra Yeşil Göl'e gittik. Yollar çok bozuk tabi, küçük araçla yol almak zor oldu. Bir yerden sonra da araçsız, yürüyerek yola devam ediyorsunuz. Rehber gelmemiş daha önce buralara ama ben gelmiştim. Yeşil Göl'e ulaştık, annem yanımda olunca hep O'na göz kulak olmak benim için ilk planda oluyor. Hoşuma da gidiyor, hareket ettiği için ve benim her haftasonu yaşadığım tecrübenin bir kısmını yaşadığı için. 

Buraya gelen piknikçilerin bıraktığı çöpler dışında her yer çok güzeldi. Gölün kıyısına inerken bizi bir keçi sürüsü karşıladı. 

Buradan Uçarsu Şelalesi'ne yürüdük. Bu rotayı daha önce ziyaret ettiğim için yolu gösterdim. Bu kısım tek kişilik bir patika, bir tarafı uçurum. Annem de hızlı hızlı yürüdü, ne yapsın hep birşeyleri yetiştirme amaçlı yürümüş. Bir şeyi zevk için yapma algısı yok, biran önce bitsin derdinde :) Taşlar oynak, tehlikeli bir patika. Ben de başına birşey gelmesin diye peşindeyim. Uçarsu'ya vardık, şelalenin kaynağında, üst noktasındayız, su taşlardan aşağı akıyor. 

Burada uzunca bir süre oturduk, suyun sesini dinlemek çok dinlendiriciydi. Dönüş yolu da gergin geçti benim için. Yolda dallarına mendiller bağlanıp dilek ağacı haline getirilmiş ardıç ağaçları vardı. 

Aracımıza ulaştık, normalde sonraki rotamız Subaşı Yaylası'ydı ama arabaların oraya çıkarken arıza yapabileceğinden korktuk ve o rota elendi. Uçarsu'dan ana yola çıkarken bir köyün içinden geçiyorduk, burada rehberimiz üzeri elma dolu ağaçları görünce arabayı durdurdu. Sırf macera olsun diye bir elma ağacının dallarına ulaşmaya çalıştım ve kaydım, sonra daha rahat bir yerden topladım. 

Dönüş yoluna  tekrar Gömbe'den geçerek girdik. Gömbe'den sonra Akçay diye bir köy var, oranın pazarı kurulmuştu mola verdik. Pazarda herşey aşırı pahallıydı yani bizim semt pazarından bile pahallı ürünler vardı, hayret ettim. İlk defa orada bir esans satıcısı gördüm. Çeşitli bitkilerin küçük şişelerde esansları vardı tezgahında, büyük bir şırıngayla farklı esanslardan karıştırıp daha küçük şişelere doldurup satıyordu. Ben nar çiçeği, yosun otu ve bir koku daha şu an hatırlamıyorum karışımı aldım. Araba ve oda parfümü olarak kullanıyorum, rahatlatıcı geliyor kokusu bana.

Önceki gün yollarda kaybolduğumuz için rehber bizden tur ücretinden ayrı olarak benzin parası isteyince, dönüş yolunda da bir takım bilinmeyen yollara sapınca ana yola dönmesini istedik. Amacı bize yeni yerler keşfettirmekti ama o açıdan pek verimli bir yol gibi görünmüyordu zaten :) Böylece Korkuteli'ye kadar durmadan ilerledik. Öğle yemeği de yememiştik ve akşamüstü Korkuteli'de Ayvalık Saklıbahçe diye bir yerde yemek molası verdik. Aşırı lezzetli kavurması ve yer sofrası şeklinde çardakları var, bu ilçe etiyle de ünlü zaten. Ayvalık denmesinin sebebi de ayva bahçesi içinde olduğu için.

Oradan sonra yaklaşık yarım saatlik bir yolculuk sonrasında Antalya'ya vardık ve şehir içinde bile kaybolmayı başardık 😆 eve ulaştığımızda ise kısa süre içinde yatıp uykuya daldık.