Bir çift yürek - Marlo Morgan kitap yorumu

 Bu kitap kütüphanede karşıma çıkınca ikinci kez okudum. Kitabın konusunu hatırlıyordum ama yazılanlar hakkında sadece ufak bir olay aklımda kalmıştı. İlk okuduğumda çok etkilenmiştim, bu sefer o derece etkilemedi beni. Belki de bahsedilen öğretileri daha sonra çok duymam, artık benim için yeni olmadıkları içindir.

Sağlık sektöründe çalışan Amerikalı bir kadın tedavi yönteminin orijinal olmasından dolayı birkaç yıl çalışmak üzere Avustralya'ya davet edilir. Burada Aborjinler'in (Avustralya yerlileri) şehir hayatına uyum sağlayamadığını ve bu yüzden onlara karşı aşağılayıcı fikirler oluştuğunu gözlemler. Bir proje geliştirir ve bu yolla Aborjinler'e iş olanağı sağlar ve oldukça başarılı olur. Ve bir gün yerliler tarafından bir toplantıya davet edilir. Hiç beklediği gibi gerçekleşmeyen toplantı aslında geleneklerini kaybetmemiş Aborjinler'le çıkacağı bir yürüyüş yolculuğunun başlangıcıdır...

Beni tekrar kitaba çeken şey, içeriğinin neredeyse tamamının bu yürüyüşten meydana gelmesiydi. Bu sıradışı yürüyüş esnasında aktarılan öğretileri de merak ediyordum. Bazı alıntıları aşağıya bırakıyorum :)

🌼 Annem her zaman şöyle derdi: "Seçimlerini bilgelikle yap, çünkü istediğin şey eline geçebilir."

🌼 Ömrümü insanların sağlıklarını korumasına adamış olan ben anlamıştım ki, gerçek kültürel köklerini yitiren ve yaşamda bir amacı olmayan insanların elinden ancak ölümle kumar oynamak gelir.

🌼 Şöyle bir düşünce aktı zihnime: "Su ol. Su ol. Sen su olabilirsen, suyu bulabilirsin." Bunun ne anlama geldiğini bilmiyordum. Hiçbir anlamı yoktu. Su ol! Bu olanaksızdı. Ama sonra yeniden toplumumun sol beyinli insanı olmaktan kurtulmayı denedim. Kendimi sezgilere açtım, gözlerimi yumdum, su olmaya başladım. Yürümeye başladım ve tüm duyularımı kullanmayı denedim. Suyun kokusunu alabiliyor, tadını duyabiliyor, hissedebiliyor, sesini duyabiliyor, görebiliyordum. Soğuktum, maviydim, duruydum, çamurluydum, durgundum, çırpıntılıydım, buzdum, eriyordum, buharlaşıyordum, yağmur oluyordum, kar oluyordum, ıslaktım, canlandırıcıydım, sıçrıyordum, yayılıyordum, sınırsızdım. Aklıma gelen her türlü formuyla suydum artık.

🌼 Acaba artık maddeyi değil, deneyimi hazine saymayı öğrenebilmiş miydim?

Kişisel gelişim tarzında bir kitap okumaya ihtiyacınız varsa, bir şans verebilirsiniz bence. Sevgiler ❤