Geyikbayırı, Trabenna Antik Kenti doğa yürüyüşüm

Herkese merhaba, bu pazar uzun bir aradan sonra yürüyüşe gittim. Rehberimiz yürüyeceğimiz mesafenin 9-9,5 km olduğunu söyledi ama benim telefonum 15,5 km'yi gösteriyordu yürüyüş sonunda. Haftaiçi yazıldıktan sonra haftasonuna doğru annemin telkinleriyle iptal etmeyi düşünüyordum, ta ki bir arkadaşım da gelmek istediğini söyleyene kadar... Tamam o zaman birlikte gidelim diye kararlaştırdık. Pandemi öncesi neredeyse her haftasonu yaptığım yürüyüşler, şu an benim için çok özel. O kadar itinayla hazırlandım ki, yiyeceğim şeyleri bir gün önceden tasarlayıp alışveriş yaptım. Sabahın köründe kendime bir ayva soyup, doğrayıp az şeker ve tarçınla pişirdim çıkmadan o derece. Bir çeşit de o oldu :))

Yürüyüş gruplarında Covid vakasına rastlandığını hiç duymamıştım. Buluşma yerine gider gitmez haberimiz oldu, geçen hafta bu gruptan biri yürüyüşten birkaç gün sonra hasta olmuş. Dolayısıyla geçen hafta o kişiyle aynı araçta olan kimseyi bu hafta etkinliğe kabul etmemişler. Bizim şanslı olduğumuz durum şuydu ki, bu olay yaşandıktan sonra araçtaki kişi sayısını yarıya indirmişler. Bizim araçta ise yarıdan az insan vardı, 5 kişiyle gittik. Arkadaşım ve ben çift kat maske taktık.

Geziye çok iyi hazırladım demiştim ya, yanımda anti-viral ıslak mendiller, sabah özene bezene saçları yapmalar, makyajlar filan... Dışarı çıkacağım, fotoğraf çekeceğiz diye tüm bu hazırlıklar :)) Bir avantajımız da araçla gideceğimiz yolun kısa olmasıydı. Antalya'ya kısa mesafede benim keşfetmediğim harika bir rotaydı. Yolda çam ve sedir ağaçlarının yanında sonbahar renklerinin en güzel tonlarına bürünmüş ağaçlar vardı: kırmızılar, turuncular, sarılar ve kahverengiler... Yukarıdaki sararmış yapraklı ağaçlar da nar ağaçları. Önceden babamla nar bahçesi danışmanlığı yaptığımız için benim için özel bir meyve nar. Babamın doktora tezi konusu...

Yürüyüşün devamlı iniş olacağı konusunda bilgilendirilmiştik ama ilk etapta dik yokuşlar çıktık. Pandemi dolayısıyla hareketsiz kalıp kilo aldım ben, bayağı zorlandım, nefesim kesildi bazı yerlerde. Devamlı grubun son sıralarında artçıyla beraber yürüdük. Önden hızlı gidenlere hiç aldırmadan arkadan fotoğraf çeke çeke ilerledim, artçı arkadaş da beni beklemekten ve fotoğraflamaktan hiç şikayetçi olmadı neyse ki. 

Öğle yemeği için verdiğimiz moladan sonra bu antik kentti gezdik. Arabasıyla gelmiş olan bir başka rehber bize burası hakkında değerli ve aydınlatıcı bilgiler verdi. Tarihi bilerek gezmek gerçekten bir başka. Antik kentin çevresinde ise Antalya'yı ve kaya tırmanışı yapılan bölgeyi kuşbakışı gören harika manzaralar vardı.

Yürüyüşümüz sonlanırken kaya tırmanışı yapılan bölgeyi yakından gördük. Bu kayalık alanın sadece küçük bir parçası, geniş bir alanı perde gibi bu tarz kayalar kapsıyor. 

Yürüyüşümüzün sonunda Kezban's Guest House adında bir kamp yerine geldik. Bu doğal alan içinde araçlara binmeden önce keyif yaptık. Mekanda herşey ahşaptı ve göze herşey doğanın bir parçasıymış gibi geliyordu, çok beğendim. Arkadaşımla bir birayı paylaşıp dinlenmenin tadını çıkardık. Parkur bir süre sonra devamlı inişti ama dik inişler. İlk defa inmenin ne kadar yorucu olabileceğini idrak ettim. Bir de yerler çamurlu olunca kayıp düşmemek için ekstra dikkat gerekiyor.

Dönüşte Antalya'nın ünlü köy kahvaltısı yapılan bölgesi Çakırlar'da köylü pazarından alışveriş yapmak için durduk. Annemin istediği bir tür zeytin vardı, şehir merkezindeki pazarlarda bulunmuyor, burada bulunca 3 kiloya yakın aldım. 

Yürüyüşün tek kötü tarafı ayağımın sonlara doğru zorlanıp ağrıması oldu. 1 ay kadar önce duşakabinin kenarına çarpıp incitmiştim. Ağrı geçmişti fakat yeniden başladı. Dün ortopediye gittim, biraz ödem oluşmuş, biraz da yumuşak doku zedelenmesi. Doktor önemli birşey olmadığını söyledi, bir sprey ve kas gevşetici verdi bir de buz koy dedi. Bu pazar yürüyebilirsin yine dedi ama ben hem pandemiden dolayı hem de ayağımı dinlendirmek istediğim için yürüyüşlere biraz ara vermeyi düşünüyorum. Gezi olabilir ama bu ara uzun yürümeyeceğim. Sevgiler ❤