Büyüdüğün zaman anlayacaksın - Virginie Grimaldi kitap yorumu

Uzun sayılabilecek bir aradan sonra herkese merhaba! Temmuz ayında Antalya'da ölümcül sıcakların olması ve bu ay ilk yazımı ay sonuna doğru yazmam tesadüf değil sanırım. Oysa ne çok yer gezdim, birkaç tane de kitap bitirdim. Anlatacak çok şey var. Temmuz ayı başında Tez İzleme Komitesi'ne girdim, tez çalışmanla ilgili sunum hazırlıyorsun ve 3 hoca 6 ay boyunca yaptıklarını değerlendiriyor. Hocalardan birinin çok sıkıştırdığını söyleyeyim, aslında ben O'nu severim, O'da beni sever ama hocalığını da yaptı nihayetinde. Ben biraz üzüldüm daha çok da dirildim, bir dahaki komiteye daha iyi hazırlanmalıyım diye. 1 yıl sonra doktoramı bitirmeyi planlıyorum, haftasonları haricinde çalışmaya devam, tatil yok. 

Bu kitabı Yaz Yağmurları bloğunun tavsiyesiyle aldım. Yazın okunması kolay olan hafif bir kitap olarak nitelendirmişti. Ben de dinlenmemi sağlayacak hafif kitaplara ihtiyaç duyuyorum bu ara. Sizi sımsıcak sarıyor, başlar başlamaz akıcılığına kapılıyorsunuz. Babasının ölümü, anneannesinin hastalığı ile dünyası başına yıkılmış bir kadının sevgilisinden destek görmemesi sonucu O'ndan da ayrılıp bir huzurevinde işe başlaması ile ilgili kitap. Sekiz aylık bir süre için işe alınıyor ve buranın psikoloğu oluyor. Çalışma süresince yaşlıların hayat derslerinden çok şey öğreniyor ve orada çok seviliyor, eğleniyor. Yaşadığı travmatik olaylardan yavaş yavaş kurtuluyor. Arada espirili cümleler var, bazıları bana saçma geldi ama bunlara takılmadım.

Kitabın sonunda yazarın küçük bir süprizi var, nasıl olur da bundan daha önce bahsetmez diyorsunuz :)) Beş yıl önce kitabın kahramanıyla benzer olaylar yaşadığım için okurken ara ara duygulandım, kitap bitince de birikim olmuş çok ağladım. 

Yukarıdaki resmi bu sabah erken burada bayağı bir yağmur yağdı, biraz da o yüzden koydum. Kitabı tavsiye ediyorum, tatildeyseniz plajda filan da rahatlıkla okuyabilirsiniz. Yaz Yağmurları'nın kitapla ilgili yorumuna da link vereceğim. Okumak isterseniz buraya tık lütfen :)